TwweeT en de kleine dingen

donderdag, juli 21, 2005

Leesvoer
- Per Olov Enquist, De vijfde winter van de magnetiseur
- Karin Fossum, De moord op Harriet Krohn
- Johanna Spaey, Dood van een soldaat
- Alessandro Baricco, Zijde
- Imre Kertész, Liquidatie
- Louise Welsh, Het mysterie van Marlowe

Vakantie
Tijd om te lezen,
tijd om te ontdekken,
tijd om te genieten,
tijd om te zwemmen,
tijd om te rusten,
tijd om op te ruimen - in hoofd en huis,
tijd om te reizen,
vakantietijd.
Ik ben een weekje weg - Avignon ontdekken.

dinsdag, juli 19, 2005

Park
De bladeren hielden de druppels tegen. Nog even. We bleven zitten onder de Brusselse bomen. Nog even. We praatten. Over nu en over vroeger. Over hoe het is en hoe het was. Niet over hoe het geweest zou kunnen zijn. Gevaarlijk.
Af en toe begon zij een zin en maakte ik hem af. Of kwamen dezelfde woorden op hetzelfde ogenblik uit onze mond. Dan keken we elkaar even aan en zwegen. Het was goed zo, dat wisten we. En dat was genoeg.

donderdag, juli 14, 2005

Huis-sit (2)
Bij mijn ouders moest ik maar een paar keer langs. Zo lang bleven ze niet weg. Het regende hard vorige week, de planten hoefden niet elke dag water. De kat kon ik eten geven voor twee dagen en als de eieren niet elke dag werden geraapt, was dat ook niet erg. Woensdag ging ik langs. Eerst naar de kippen, dacht ik. Dan heb ik dat alvast gehad.
Ik tilde het dak van het hok en wilde naar de eieren graaien. Twee kleine oogjes keken mij vernietigend aan. Er zat een kip op de eieren. Hoeveel er lagen, kon ik niet zien. Ach, dacht ik. Dan doe ik toch eerst de rest, dan kan mevrouw de kip rustig haar ei leggen. Ik goot de planten, haalde de post uit de brievenbus, speelde een tijdje met de poes, borstelde haar vacht. Er was bijna drie kwartier verstreken. Opnieuw ging ik naar de kippen. Maar dezelfde kip kakelde verontwaardigd van op de eieren. Ze wilde van geen wijken weten. Dan geen eieren, dacht ik. Ik kan geen uren wachten tot het ei is gelegd.
Twee dagen later togen mijn zus en ik opnieuw naar het ouderlijk huis. Weerom planten, post, poes. En eieren. We tilden het dak van het hok en warempel, er zat een kip op de eieren. Dit klopte niet. We overlegden en besloten dat het niet pluis kon zijn. En dat de eieren onder de kip vandaan moesten. We haalden een stok en duwden de kip een beetje opzij. Met veel misbaar liet ze haar eieren achter. Snel gristen we acht exemplaren bij uit het hok. Wanneer de andere kippen de kans hadden gekregen om hun ei te leggen, bleef een raadsel.

dinsdag, juli 12, 2005

Huis-sit (1)
In juli en augustus moet ik de huizen, planten, dieren en post van een ander in het oog houden. Mijn buurvrouw, mijn vriendin en mijn ouders doen een beroep op mij. Ik giet planten, buiten en binnen, ik haal de post uit de brievenbus, ik geef de kat te eten en haal de eieren onder de kippen vandaan. Dat gaat niet allemaal even vlekkeloos.
Zo was ik vorige week doodongerust. De gsm die de hele tijd op de tafel van mijn buurvrouw had gelegen, lag er op een avond niet meer. Die kon toch niet zomaar verdwenen zijn? Was hij gestolen? Had er nog iemand een sleutel van het appartement? Ik maakte me zorgen, voelde me er heel slecht bij. Ik had al uitgerekend hoeveel geld ik haar zou geven voor een nieuw exemplaar. Schuldig.
Vijf dagen later, toen de planten op het terras alweer naar water snakten, viel mijn oog toevallig op de grond onder de tafel. En daar lag, inderdaad, een gsm. Alle zorgen om niets. Opgelucht en stom, zo voelde ik me.

woensdag, juli 06, 2005

Herinneringen
Twee broden heb ik nodig. Een voor mij en een voor hem. Maar mijn oog valt op de gebakjes. De Astridjes. En ik denk: dat waren zijn gebakjes. Hij at zelden veel, muizenhapjes, muizenbeetjes. Maar als het in de smaak viel, nam hij wel twee keer. Astridjes, paling in’t groen, zoete taart, vis.
Ik zie mannen met dassen. Mannen die zich niet op hun gemak voelen met een das. En ik denk aan hen. Hoe zij zich bij hem verontschuldigde omdat ze hem een das had laten aandoen. "Nu voel je het niet meer. Je hoeft niet meer te zeggen: ‘Gaat ge mij weer opknopen?’ Je hebt er geen last meer van. Het is beter zo. Minder wit."
Er blijft een leegte, die bompa een maand geleden nog vulde. Vanzelfsprekend. Zonder veel woorden. Maar als hij sprak was het puntig en altijd to-the-point. Een originele invalshoek, een scherpe opmerking, een snedige grap. Humor, op zijn bompa’s. Humor die verdacht veel weg had van Engelse humor. Maar dat mocht je hem niet zeggen, hij verafschuwde alles wat Engels was. De bombardementen. De herinneringen.
En dat is al wat ons nu rest. Herinneringen. Zijn woorden, zijn schelmenblik, de ‘bich’, zijn kunde en zijn bezorgdheid. En nog veel meer. Herinneringen.

maandag, juli 04, 2005

Choco (bis)
Moest ik tien jaar jonger zijn, dan zou ik vandaag op kamp zijn vertrokken. Vanmiddag had ik shelters geplaatst, tafels en banken gesjord, tenten opgezet en grondzeilen gelegd. Al op de eerste dag zouden er grachtjes gegraven moeten worden rondom de tenten. Hard werken. Maar leuk.
Jarenlang was ik bij de scouts en jarenlang ging ik begin juli mee op kamp. Daar hoorden heel wat rituelen bij, van heel verheven rituelen zoals het geven van de totems op de laatste avond, tot heel banale rituelen zoals de potten met choco.
Want potten met choco, die hoorden bij het kamp. Om toch een beetje afwisseling te brengen in het eentonige kampmenu en om je boterham af en toe met iets zoets te beleggen, nam ieder van ons een pot choco mee van thuis. Die werden bewaard in de patrouillekoffer en opgegeten in volgorde van populariteit. En er was een duidelijke rangorde. Vaak kwam de pot zelfgemaakte choco die ik meebracht op de eerste plaats, nipt gevolgd door een pot echte Nutella. Pas daarna kwamen alle andere potten. Elk jaar opnieuw scoorde ik met mijn zelfgemaakte choco. Behalve dan bij de adepten van het Boerinneke-choco. Zij zweerden bij de choco uit de lelijke bruin-oranje potten. Daar kon zelfs mijn choco geen verandering in brengen.

zondag, juli 03, 2005

Choco
Nodig:
scheutje melk
200 gr bloemsuiker
200 gr pure echte chocolade
150 gr boter
2 eieren
Doen:
Verwarm de melk, de chocolade, de boter en de suiker tot alles is gesmolten. Haal het mengsel van het vuur. Klop de eieren in hun geheel los. Koel het chocolademengsel af (zet het pannetje in koud water). Roer het koude mengsel onder de eieren. Giet de choco in zuivere, afsluitbare potjes en plaats in de koelkast. Smakelijk!
Er hoort ook een verhaaltje bij dit recept, maar dat is voor morgen...